عمليات:
در پی عملیات پیروزمندانه ثامن‌الائمه(ع) و در نتیجه پی‌گیری استراتژی آزادسازی مناطق اشغالی، مقرر شد علاوه بر عملیات‌های بزرگ(سلسله عملیات موسوم به كربلا) چند عملیات محدود در جبهه‌های میانی و شمالی انجام شود تا علاوه بر مشغول داشتن نیروهای دشمن در آن مناطق، از گسیل آن‌ها به‌سوی جبهه جنوب ممانعت به‌عمل آید. عملیات مطلع‌الفجر یكی از مهم‌ترین این سلسله عملیات بود.
اهداف و منطقه عمليات:
اهدافی كه در این عملیات دنبال می‌شد، عبارت بودند از:
- فراهم سازی مقدمات آزادسازی قصر شیرین و نفت شهر
- نزدیك شدن به شهر اشغال شده قصر شیرین
- انهدام قوای دشمن
- جلوگیری از آرامش نیروهای دشمن در جبهه میانی
منطقه عملیاتی دارای دو محور عمده بود: سرپل ذهاب و گیلان‌غرب. محور سرپل ذهاب علاوه بر ارتفاعات متعدد از جمله برآفتاب دارای تنگه‌های استراتژیك حاجیان، كورك قاسم‌آباد می‌باشد كه از طریق آن‌ها جاده گیلان‌غرب – قصر شیرین و سایر خطوط مواصلاتی عقبه دشمن در دید و تیر قرار می‌گرفتند. در محور گیلان‌غرب كه از وسعت بیشتری نسبت به محور سرپل ذهاب برخوردار است، ارتفاعاتی هم‌چون شیاكوه، سرتتا، چرمیان، دیزه‌كش، بزنیلی و نیز چند قله دیگر وجود دارند.
استعداد دشمن:
الف- قبل از شروع عملیات:
-تیپ های 2، 5 و 39 پیاده كوهستانی
-یك گردان از تیپ 22 پیاده كوهستانی
- گردان تانك لشكر 4 پیاده كوهستانی
- یك گردان نیروی مخصوص
ب- بعد از شروع عملیات:
- تیپ های 425 و 503 پیاده
- یك گردان از تیپ 4 پیاده كوهستانی
- یك گردان ازتیپ 412 پیاده
- پنج گروهان كماندویی
قوای خودی:
الف- سپاه پاسداران: 11 گردان پیاده
ب- ارتش: تیپ 58 ذوالفقار به استعداد 3 گردان، گردان‌های 211 و 265 زرهی و یك گردان از گردان 290 زرهی
ج- ژاندارمری: 1 گردان