این مخازن باید منهدم شود:
از سوی فرماندهی نیروی هوایی دستوری ابلاغ شد که بر مبنای آن طرحی پیریزی شود و به هر نحو ممکن این مخازن منهدم شوند. با انهدام این مجموعه، عراق عملاً در سوخترسانی به هواپیماها و تجهیزات زمینی خود با مشکل روبرو میشد.
طراحی و برنامهریزی:
عملیات آغاز میشودکار بر روی این عملیات آغاز گردید و طراحان اتاق جنگ نیروی هوایی مشغول طراحی نقشه حمله شدند. در این عملیات سه چیز از اهمیت فوقالعادهای برخوردار بود:
اول: برقآسا بودن عملیات
دوم: سبک بودن هواپیماهای شرکتکننده
سوم: سکوت مطلق رادیویی
در کنار این سه اصل، باید طوری عمل میشد که دشمن کاملاً غافلگیر شود. پس برای اجرای این عملیات باید نقشه، علائم و مختصات به صورت دقیق محاسبه میشد تا در هر شرایط جوی، خلبانان بتوانند آنجا را پیدا و منهدم کنند. نکته دیگر استفاده از تعداد جنگنده بالا، برای کاهش وزن بود در عین حالیکه میبایست هدایت جنگندهها را بهترین و ماهرترین خلبانان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران برعهده میگرفتند زیرا به دلیل حساسیت بالای منطقه و همچنین محافظت شدید آن، باید احتیاط میشد.
شرح عملیات:
بر روی کاغد بدین شکل بود
ابتدا توسط یک فروند اف 4 شناسایی از محل و عکسبرداریهای لازم انجام شود، سپس 4 فروند اف 5، هر کدام مسلح به چهار بمب در سکوت کامل رادیویی آنجا را درهم بکوبند.
پایگاههای مبدأ نیز مشخص شد.
عملیات باید با رعایت اصول کامل حفاظتی انجام بپذیرد.
مرحله اول عملیات:
پرواز شناسایی
بدینترتیب یک فروند فانتوم شناسایی"آر.اف.4" نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از یکی از پایگاههای نیروی هوایی جهت شناسایی این منطقه با حفظ اصول حفاظتی کامل به پرواز درآمد. در نزدیکی مرز، فانتوم ارتفاع خود را کم کرده و از لابهلای درهها گذشته و وارد خاک عراق میشود. خلبان با سرعت به سمت هدف پیش میرود و بعد از رسیدن به آن، ابتدا با سرعت از روی آن رد شده و یکسری از عکسهای لازم را تهیه میکند. سپس با گردشی مجدد، ارتفاع خود را به پایینترین حد ممکن رسانده و با ارتفاع حدود 9 متری از سطح زمین به هدف نزدیک شد، از روی آن میگذرد و عکسهای لازم را تهیه میکند. دشمن که تازه متوجه هواپیمای ایرانی شده است، بیامان به سمت آن شلیک میکند که خوشبختانه خلبان با مهارت، مانع اصابت گلولههای ضدهوایی میشود.
بعد از اتمام عملیات، خلبان ارتفاع هواپیمای خود را حفظ کرده و با قرار دادن موتور هواپیما در حالت پسسوز(در این حالت بنزین از لولهای با سوراخهای ریز به پشت موتور جنگنده پاشیده میشود و آتش میگیرد. در نتیجه سرعت هواپیما افزایش مییابد ) با حداکثر سرعت و با ارتفاع کم، سمت خود را بهسوی مرزهای ایران طی میکند. خوشبختانه به دلیل ارتفاع کم، سبک بودن و همچنین سرعت بالا، هواپیماهای دشمن موفق به رهگیری هواپیمای شناسایی نمیشوند و خلبان به سلامت به پایگاه مبدأ بازمیگردد.
مرحله دوم:
مشاهده عکسها، تطبیق و نهایی شدن طرح عملیاتی
پس از اتمام عملیات شناسایی و تهیه عکسهای هوایی لازم، طرح عملیات با توجه به عکسها برنامهریزی میشود. در عکسهای گرفته شده، مخازن کاملاً مشخص بود، آنها در کنار پایگاه و در جنوبشرقی شهر موصل قرار داشتند. اینک کار طرحریزی و برنامهریزی به اتمام رسیده است. تصمیم بر این گرفته میشود که این عملیات توسط پایگاه هوایی تبریز انجام پذیرد، لذا طرح عملیات بهصورت محرمانه به پایگاه هوایی تبریز ارسال میشود.
مرحله نهایی:
انهدام مخازن سوخت
خلبانها انتخاب میشوند و فرمانده پایگاه و معاون عملیات پایگاه بعد از مطالعه طرح عملیات، مرحوم سرتیپ خلبان"محمد دانشپور" -که یکی از بهترین و ماهرترین خلبانان آن زمان نیروی هوایی بود- را بهعنوان لیدر یا همان فرمانده دسته پروازی انتخاب میکنند. بعد از اطلاع مرحوم دانشپور از عملیات، نحوه اجرای آن و دیگر جزئیات، از او خواسته میشود که 3 نفر دیگر را خود انتخاب کند.
با توجه به حساسیت عملیات، مرحوم دانشپور سروان خلبان"یدالله شریفیراد"، سرلشگر(ستوانیکم آن زمان) شهید"پرویز ذبیحی" و سرلشگر(ستوانیکم آن زمان) شهید"مصطفی اردستانی" را برای این عملیات انتخاب کرد. به هر سه نفر تأکید شد اگر مایل نیستند اجباری نیست و میتوانند نیایند، که همگی با اشتیاق جواب مثبت دادند. بعد از موافقت همگی، دانشپور اعلام میکند که هیچکس نباید از موضوع، محل و... عملیات اطلاع داشته باشد. پس مقرر شد که روز بعد یعنی جمعه بیستوسوم آبانماه سال 1359 رأس ساعت 10 همگی در اتاق بریفینگ(اتاق توجیهات قبل از پرواز) پایگاه حضور داشته باشند.