نام عملیات: نفت‌کش‌ها 1
زمان عملیات: 1366
ارگان‌های عمل‌کننده: نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
اتحاد شیاطین علیه ایران:
حضور مقتدرانه نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در خلیج‌فارس از روز اول جنگ امكان كوچك‌ترین حركت را از نیروی دریایی دشمن سلب كرده بود. انجام عملیات مروارید از سوی رزمندگان ناوچه پیكان كافی بود تا صدام هیچ‌گاه به خود اجازه ندهد در خلیج‌فارس دست به جنگ دریایی بزند. در این عملیات جسورانه ناوچه پیكان از نیروی دریایی ایران با حمله به عمق آب‌های عراق و تصرف و انهدام دو سكوی مهم البكر و الامیه و به غنیمت گرفتن تمام تجهیزات موجود در آن اسكله‌ها و سرنگون كردن 13 هواپیمای جنگی و 4 فروند ناوچه و تعدادی از شناورهای جنگی عراق، درسی فراموش نشدنی به دشمنان ایران داد، كه تا همیشه تاریخ هیچ‌كس حتی فكر حمله به مرزهای آبی ایران را نكند. هر چند در راه بازگشت این ناوچه مورد اصابت موشك‌های دوربرد عراق قرار می‌گیرد و تعدادی از رزمندگان اسلام به شهادت می‌رسند. با كمك‌های فراوانی كه متحدان صدام در اختیار او قرار می‌دهند از قبیل: در اختیار گذاشتن پایگاه و آسمان كشورهای عربی برای حملات هوایی علیه ایران.
دادن بالگردهای سوپرفرلون فرانسوی كه قدرت فوق‌العاده‌ای در جنگ دریایی دارند، هواپیماهای سوپر استاندارد كه مجهز به موشك‌های اگزوسه هستند و كمك‌های دیگر، عراق قادر نمی‌شود هیچ حركتی را در خلیج‌فارس انجام دهد. سرانجام در سال 1366 آمریكا به همراه متحدانش كه در پیمان آتلانتیك شمالی(ناتو) گرد هم آمده‌اند مثل كشورهای انگلیس، فرانسه، هلند، بلژیك و سایر كشورهای اروپای غربی به همراه شوروی سابق تصمیم می‌گیرند با اعزام ناوهای هواپیمابر و ناوهای جنگی و اعزام نیروهای نظامی به خلیج‌فارس، ایران را وادار به تسلیم كنند.
با این اقدام دنیای استكبار، جبهه‌ایی دیگر به وسعت ده‌ها كیلومتر از بندر جاسك در دریای عمان تا خور عبدالله در انتهای خلیج‌فارس بر علیه ایران گشوده می‌شود.آمریكایی‌ها موقعیت را برای انتقام گرفتن از ایران به خاطر تحقیر آن كشور در به گروگان گرفتن و بازداشت جاسوس‌های آمریكایی در تهران مناسب می‌بینند.كشورهای عربی خلیج‌فارس كه با حمایت‌های بی‌دریغ خود از عراق، در واقع با ایران در حالت جنگ قرار دارند، نگران حملات ایران هستند. كویت پرچم ملی خود را از روی كشتی‌های نفتكش برمی‌دارد و پرچم آمریكا را روی آن‌ها نصب می‌‌‌كند تا مانع از حمله ایران شود. ایران اعلام می‌‌‌كند اگر در حمله به كشتی‌های عربی تردید كند در حمله به كشتی‌های آمریكایی تردیدی نخواهد كرد.
همه دنیای زور و ستم جمع شده‌اند تا با جلوگیری از صادرات نفت ایران و ممانعت از واردات كالاهای موردنیاز مردم محاصره اقتصادی و نظامی ایران را تكمیل و مانع از پیروزی ایران شوند. سرانجام اتحاد شوم شیاطین دنیا در خلیج‌فارس دست به‌كار می‌شوند و با 50 فروند ناو هواپیمابر، ناوچه موشك‌انداز، ناوشكن، رزمنا و نبرد ناو و با استفاده از 000/7 هزار نیروی نظامی غربی كه در این ناوها حضور دارند؛ با به‌كارگیری 90 فروند هواپیمای جنگی فوق مدرن، با کمک نیروی نظامی عراقی و عربی که تعدادشان چند برابر نیروهای ایران است و 610 هواپیمای جنگی عراق؛ در مقابل 200 هواپیمای جنگی و 000/655 نیروی نظامی ایران شروع به ایجاد مزاحمت برای ایران میكنند.
در این شرایط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با قایق‌های انفجاری بدون سرنشین و قایق‌های تندرو و زیردریایی كوچك ساخت سپاه به یاری هم‌رزمان ارتشی خود می‌شتابد و با همكاری یكدیگر مانور شهادت را در قسمت وسیعی از خلیج‌فارس به اجرا می‌گذارند و از ورود كشتی‌های خارجی به این قسمت خلیج‌فارس جلوگیری میكنند.
كشتی‌های خارجی با مشاهده حالت جنگی در خلیج‌فارس، حاضر نمی‌شوند در بنادر كشورهای عربی نفت بارگیری كنند. نماینده ایران در سازمان ملل متحد اعلام می‌‌‌كند اگر خلیج‌فارس و تنگه هرمز برای ایران ناامن شود، ایران این آبراه بین‌المللی را برای تمام دنیا ناامن خواهد كرد. و از سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهد جلو تشنج‌آفرینی را در خلیج‌فارس بگیرند. بعد از این ایران طبق قوانین بین‌المللی كشتی‌هایی را كه از تنگه هرمز عبور میكنند مورد بازرسی قرار می‌دهد تا اگر سلاح برای عراق حمل میكنند، از این كار جلوگیری كند.
مزاحمت‌های نیروهای خارجی مستقر در خلیج‌فارس و دریای عمان شدت می‌گیرد. جنگ نفتكشها با حمله ایران به كشتی باری ایوان كارلیف روسیه كه در حال اسكورت توسط چند رزمناو است، آغاز می‌شود. بعد از آن یك كشتی دیگر روسی به‌نام مارشال چخوف بامین برخورد می‌‌‌كند و منفجر می‌شود. خلبانان عراقی كه برای حمله به كشتی‌های ایرانی به آسمان خلیج‌فارس وارد شده‌اند با دستپاچگی و به اشتباه ناو استارك آمریكا را مورد هدف قرار می‌دهند و نابود میكنند. سرانجام آمریكایی‌ها وارد میدان می‌شوند و با تبلیغات زیاد اعلام میكنند: دو كشتی سوپرتانكر بریجتون و حمل گاز پرنس را كه متعلق به كویت است تا رسیدن به ساحل این كشور اسكورت میكنند. فرمان عملیات از كاخ سفید به پنتاگون در وزارت جنگ آمریكا صادر می‌شود. عملیات اسكورت از سواحل امارات عربی متحده به مقصد كویت آغاز می‌شود.
تعدادی از خبرنگاران خبرگزاری‌های بین‌المللی هم در عرشه كشتی بریجتون حضور دارند و لحظه به لحظه خبر عملیات را با آب و تاب به دنیا مخابره میكنند. آن‌ها از قدرت آمریكا و ناتوانی ایران! خبرها و تصاویر زیادی را به دنیا مخابره میكنند. به یك‌باره در 27 كیلومتری سواحل كویت كشتی بریجتون با مین برخورد می‌‌‌كند و از شدت انفجار تمام خبرنگاران و خدمه كشتی به همراه تعدادی از نظامیان و ملوانان كشتی‌های جنگی آمریكا که در حال اسكورت هستند، به داخل آب‌های خلیج‌فارس پرتاب می‌شوند. صحنه خنده‌داری پدید می‌آید. وقتی قدرت آمریكا شكست می‌خورد همه دوربین‌ها خاموش می‌شوند تا مبادا یك ثانیه تصویر از این افتضاح به دنیا مخابره شود.
دوكشتی نفتكش كویتی دیگر كه توسط ناوهای آمریكایی در تنگه هرمز اسكورت می‌شوند با مین برخورد میكنند. با آسیب دیدن كشتی‌های كویتی«تكزاكو، بریجتون و بریجستون» و حمله موشكی ایران به بندر احمدی كویت و انهدام یك كشتی دیگر كویتی توسط قایق‌های تندروی سپاه، آمریكایی‌ها وادار به عكس‌العمل می‌شوند.آن‌ها به یك كشتی باری ایرانی حمله میكنند و متعاقب آن مسئولان كشور عربستان به زائران ایرانی كه در مكه مكرمه مراسم الهی برائت از مشركان را انجام می‌دهند، حمله میكنند و تعدادی از هم‌وطنان ما و مسلمانان كشورهای دیگر را به شهادت می‌رسانند. این اقدام اشتباه سعودی‌ها، چند سال باعث تیرگی و قطع روابط بین دو كشور می‌شود و برگ سیاهی در روابط ایران و همسایه جنوبی كشورمان باقی می‌گذارد.
پس از این حملات، ایران به یك كشتی باری عربی به‌نام«ردالكبری» حمله می‌‌‌كند و آن را منهدم می‌سازد. بالگردهای آمریكایی به قایق‌های توپدار سپاه حمله میكنند كه با آتش این قایق‌ها یكی از بالگردهای آمریكایی منهدم می‌شود. در این حمله سه قایق ایرانی هم غرق می‌شوند و دو نفر از رزمندگان سپاه پاسداران به شهادت می‌رسند و شش نفر دیگر به اسارت نیروهای آمریكایی درمی‌آیند. آمریكایی‌ها فكر نمی‌كردند ایرانی‌ها تا این اندازه مقاومت نشان دهند و نقشه‌های آنان را ناكام كنند. آن‌ها اعلام میكنند: «آمریكا خواستار درگیری رزمی با ایران نیست» یك هفته پس از غرق سه قایق سپاه و شهادت دو نفر و اسارت شش نفر از رزمندگان اسلام، یك كشتی آمریكایی به‌نام«سانگاری» در سواحل كویت مورد حمله موشكی ایران قرار می‌گیرد و هجده نفر از نظامیان آمریكایی همراه فرمانده كشتی به هلاكت می‌رسند و كشتی هم نابود می‌شود.
آمریكا در جواب این حمله به سكوی نفتی رشادت ایران حمله می‌‌‌كند و رییس‌جمهور آمریكا به دروغ اعلام می‌‌‌كند آمریكا یك سكوی نظامی ایران را مورد حمله قرار داده است و جالب این‌كه پس از این حمله آن‌ها اعلام میكنند این موضوع را تمام شده تلقی می‌كنیم(جنگ ایران و آمریكا در خلیج‌فارس). ایران با حمله موشكی به بندر احمدی كویت و انفجار نمایندگی هواپیمایی پان امریكن در شهر كویت جواب گستاخی‌های آمریكا و متحدانش را می‌دهد. جنگ نفتكشها با سخنان وزیرخارجه آمریكا كه اعلام می‌دارد: «به‌عهده دولت كویت است كه تصمیم بگیرد به سومین موشك شلیك شده توسط ایران طی یك هفته پاسخ لازم را بدهد.» و با عقب‌نشینی آمریكا پایان می‌پذیرد و به تمام كشتی‌های خارجی دستور داده می‌شود از هر كاری كه باعث تحریك نیروهای ایرانی شود خودداری كنند.
دور دوم جنگ‌های دریایی ایران و آمریكا در فروردین ماه 1367 شروع می‌شود. ناوچه جنگی ساموئل رابرتز آمریكا با مین برخورد می‌‌‌كند و حفره‌ای به قطر 8 متر در كف ناوچه ایجاد می‌شود. رونالد ریگان رییس‌جمهور وقت آمریكا به‌همراه جرج بوش معاون اول خود كارلوچی وزیر دفاع(جدید)، جرج شولتز وزیرخارجه و ویلیام كراف رییس ستاد مشترك ارتش آمریكا با تشكیل جلسه در كاخ سفید راه‌های مقابله با ایران را بررسی میكنند. در ساعت 30/8 صبح 29 فرودین 1367 نیروی دریایی ایران به كاركنان شركت نفت در سكوهای نفتی سلمان، نصر و مبارك اعلام می‌‌‌كند سكوها را ترك كنند.
مهاجمان آمریكایی در اولین حمله خود و به این سكوها ناكام می‌مانند و با مقاومت نیروی دریایی ایران مجبور به عقب‌نشینی می‌شوند. مرحله دوم نبرد با به‌كارگیری سه رزم ناو، شش فروند هواپیما و چند فروند بالگرد آغاز می‌شود. نیروهای آمریكایی از فرمانده و ملوانان ناوچه جنگی جوشن ایران كه به مقابله با تجاوز آن‌ها رفته است، می‌خواهند كه ناوچه را ترك كنند. فرمانده ناوچه جوشن اعلام می‌‌‌كند درصورت حمله از سوی آمریكایی‌ها، پاسخ آن را خواهد داد.
جنگی نابرابر آغاز می‌شود ناوچه جوشن در یك طرف قرارداد و سه رزمناو و شش فروند هواپیما و چند فروند بالگرد آمریكا در طرف دیگر. نیروهای قهرمانان ناوچه جوشن 45 دقیقه در مقابل موشك‌های هاریون و 300 گلوله توپ شلیك شده از سوی ناوها و متجاوزان آمریكایی مقاومت میكنند و سرانجام این نبرد ناعادلانه با شهادت 11 نفر از رزمندگان ناوچه جوشن و زخمی شدن 33 نفر دیگر و غرق شدن ناوچه پایان می‌یابد.
نیروهای آمریكایی سكوهای نفتی سلمان، نصر و مبارك را اشغال و به آتش می‌كشند و به‌سوی سكوهای نفتی دیگر ایران در جنوب خلیج‌فارس حركت میكنند. ناوشكن‌های سهند و سبلان از طرف ایران مأموریت می‌یابند كه جلو پیشروی نیروهای آمریكایی را بگیرند.
درگیری دو ناوشكن ایرانی با ناوها، هواپیماها و بالگردهای آمریكایی چند ساعت به طول می‌انجامد. آمریكایی‌ها مجبور به عقب‌نشینی می‌شوند. آن‌ها به فاصله 120 كیلومتری ناوشكن‌های ایرانی عقب‌نشینی میكنند و با استفاده از موشك‌های لیزری از طریق ناوها و هواپیماهای فوق مدرن به ادامه نبرد می‌پردازند. در این حملات خساراتی به ناوشكن سبلان وارد می‌شود و آمریكایی‌ها با استفاده از برتری تكنولوژیكی خود، مانع از شكست در این جنگ می‌شوند.
ساعاتی پس از این حملات قایق‌های توپدار سپاه به سكوهای نفتی اجاره‌ای آمریكا در خلیج‌فارس حمله میكنند و آن‌ها را به آتش می‌كشند. كشتی آمریكایی«ویلتی یاند» و كشتی انگلیسی به‌نام«یورك مارین» مورد حمله سپاه پاسداران قرار می‌گیرند و منهدم می‌شوند. پس از این حملات یك ناو لجستیكی انگلیس و یك بالگرد جنگی آمریكایی هم مورد حمله ایران قرار می‌گیرند و به آتش كشیده می‌شوند. و بدین‌ترتیب قدرت‌های بزرگ نظامی جهان با نبرد مستقیم خود به قدرت الهی و خلل‌ناپذیر مردم ایران پی می‌برند.
آمریکابه میدان می‌آید:
خليج‌فارس با حدود 1290 كيلومتر طول از اروندرود آغاز و تا انتهاي تنگه هرمز ختم مي‌شود كه جمهوري اسلامي ايران داراي بيشترين ساحل در قسمت شمالي آن و عراق با كمترين ساحل و كويت، بحرين، عربستان سعودي، قطر و امارت متحده عربي در قسمت شمال‌غرب و جنوب آن قرار دارند. عرض آن بين 46 تا 640 كيلومتر و مساحت تقريبي آن 450000 كيلومترمربع است. خليج‌فارس در ژرف‌ترين قسمت داراي 91 متر عمق است كه از خليج‌هاي كم‌عمق محسوب مي‌شود. درياي عمان كه توسط تنگه هرمز به آن متصل مي‌شود، 2250 متر عمق دارد.
كشتيراني در اين خليج كه داراي 17 جزيره و 26 بندر اصلي است، از قديم وجود داشته و آثار تاريخي نشان مي‌دهد كه حتي سومري‌ها، بابلي‌ها و ديگر اقوام در اين منطقه رفت‌و‌آمد مي‌كرده‌اند. خليج‌فارس در زمان‌هاي گذشته جولانگاه ايراني‌ها، ترك‌ها، يوناني‌ها و عرب‌ها بوده است، تا اين‌كه پاپ رهبر كاتوليك‌هاي جهان براي تقسيم جهان بين اسپانيا و پرتغال، اسپانيا را روانه غرب و پرتغال را به خليج‌فارس گسيل مي‌دارد.
در سال 1506 ميلادي، پرتغال به فرماندهي«آلفونس رالبركرك» در خليج‌فارس حضور پيدا ميكند و جزيره هرمز را به‌تصرف در‌مي‌آورد كه به علت برخورداري از سلاح پيشرفته، نزديك به 100 سال بر اين منطقه حكومت ميكند. با روي كار آمدن سلسله صفويان در ايران، مخالفت با پرتغالي‌ها اوج مي‌گیرد و سرانجام به‌خاطر ضعف دولت پرتغال، حضور آن‌ها در خليج‌فارس در سال 1621 ميلادي خاتمه مي‌يابد. دولت هلند نيز در رقابت با استعمار انگليس، پس از كنار گذاشتن حريف، بر اين منطقه تسلط مي‌يابد كه پس از چندي قدرت آن‌ها تحليل مي‌رود و نيروي دريايي هلند با تخليه جزيره خارك در سال 1756 ميلادي، جاي خود را به رقيب ديرينه(انگليس) مي‌دهد. از آن پس انگلستان قدرت بلامنازع خليج‌فارس مي‌شود كه با سقوط دولت عثماني در جنگ جهاني اول نفوذ خود را در منطقه گسترش مي‌دهد و به قدرت مطلق در خليج‌فارس تبديل مي‌شود.
با ضعف تدريجي انگلستان پس از جنگ جهاني دوم و قدرتمند شدن آمريكا، عرصه براي استعمارگر پير، تنگ و از سال 1970 ميلادي پايگاه‌هاي اين كشور در اين منطقه تعطيل مي‌شود. آمريكا با سركوب حركت‌هاي آزادي‌بخش تلاش ميكند به سرنوشت پشينيان خود دچار نشود كه در اين ميان با تسليح عوامل خود از جمله شاه ايران، كنترل كامل خليج‌فارس را در دست مي‌گيرد.
با پيروزي انقلاب اسلامي ايران در سال 1357 شمسي و با خروج ايران از زير يوغ آمريكا، گردانندگان كاخ سفيد به‌عنوان جانشين شاه براي ژاندارمي خليج‌فارس و نيز به‌منظور جلوگيري از صدور انقلاب اسلامي، صدام را برمي‌گزينند و زعم خود راديكاليسم را در برابر بنيادگرايي قرار مي‌دهند. دشمن بعثي، پس از شروع جنگ‌تحميلي، با اطلاع از قدرت عظيم دريايي ايران، قصد داشت بدون اقدام به حمله گسترده در دريا با ناوچههاي موشك‌انداز«اوزا» منطقه را به دلخواه خود ناامن كند كه با عكس‌العمل به موقع و شايسته نيروي دريايي ايران مواجه مي شود و در اولين درگيري دريايي، تعدادي از اين ناوچههاي اهدايي روسيه به قعر خليج‌فارس فرو مي‌روند.
تفنگداران دريايي ايران در حالي‌كه نيروي دريايي عراق صدمات زيادي دريافت كرده است، به فرماندهي ناوچه هميشه جاويد پيكان و با همكاري نيروي هوايي به‌منظور انهدام اسكله‌هاي البكر و الاميه كه محل صدور نفت عراق است، اين دو پايانه را به آتش مي‌‌كشند و با غرق كردن تعدادي ناوچه موشك‌انداز و فراري دادن تعدادي ديگر از آن‌ها و با انهدام بندر ام‌القصر، براي هميشه به حضور عراق در آب‌هاي نيلگون خليج‌فارس خاتمه مي‌دهند.
با شكست نيروي دريايي عراق، ايران اسلامي قدرت بلامنازع خليج‌فارس مي‌شود، تا اين‌كه پس از عمليات بيت‌المقدس، استكبار جهاني به فكر مي‌افتد كه با تسليح عراق، راه‌هاي بازرگاني و تداركاتي ايران را در جنوب ناامن و ايران را هم‌چون عراق از خليج‌فارس محروم كند. براي تحقق اين هدف، هلي‌كوپترهاي سوپرفرلون همراه با موشك‌هاي هوا به دريا به عراق داده مي‌شود، كه با آتش‌افروزي عراق در خليج‌فارس، جنگ در دريا بار ديگر آغاز مي‌شود. با هدف قرار گرفتن ناوچه كهنمويي و شهادت تعدادي از کارکنان آن ازجمله شاهرخ قايقچي، قهرمان بكس ارتش‌هاي جهان در اين ناوچه به شهادت مي‌رسد. رژيم عراق مدعي مي‌شود كه تعداد زيادي از ناوهاي ايراني را هدف قرار داده است و از اين پس جمهوري اسلامي ايران ديگر نخواهد توانست در مقابل تهاجم موشك‌هاي عراق عرض‌اندام كند.
رژيم عراق سعي ميكند با كمك حاميانش به نحوي حضور خود را در خليج‌فارس به نمايش بگذارد و در اين ارتباط با مطرح كردن هواپيماهاي شكاري سوپراتاندارکه از دقت و هدفگيري بالايي برخوردارند و در جنگ بين آرژانتين و انگليس در جزایر فالكند چند كشتي انگليسي توسط اين هواپيماها غرق شده‌اند، و موشك‌هاي اگزوست اعلام ميكند كه بزودي خليج‌فارس را كنترل كرده و به حضور ناوگان ايران خاتمه خواهد داد. به‌دنبال اين امر، جهان غرب نيز با بهره‌گيري از امپرياليسم خبري وارد عمل مي‌شوند و براي ايجاد رعب و وحشت؛ توان رزمي، قدرت مانور و هدفگيري دقيق اين هواپيماها را با آب و تاب در بوق ميكنند.
كشور فرانسه با اجاره پنج فرند سوپراتاندارد به عراق، بار ديگر دشمني خود را با انقلاب اسلامي ايران آشكار ميكند. از سوي مسئولان سياسي و نظامي جمهوري اسلامي ايران اعلام مي‌شود كه اگر قرار باشد خليج‌فارس براي ايران ناامن و غيرقابل استفاده باشد، ديگر كشورها هم نخواهند توانست از آن استفاده كنند. به‌دنبال اعلام اين سياست، ناوگان جنگي و ديگر شناورهاي رزمي ايران اقدام به تحركات و مانورهاي دريايي ميكنند و توان رزمي دريايي ايران را به نمايش مي‌گذارند.
رژيم عراق در ادامه ارسال كمك‌هاي شرق و غرب و با تجهيز جنگ‌افزارهاي مدرن هوايي، جنگ در دريا را شدت مي‌بخشد. ايران، براي جلوگيري از شرارت‌هاي بغداد در خليج‌فارس به مجامع بين‌المللي هشدار مي‌دهد، اما هيچ اقدامي از سوي اين مجامع صورت نمي‌گيرد. بدين‌ترتيب، ايران مجبور به مقابله به مثل عليه شرارت‌هاي بغداد مي‌شود. آمريكا كه انتظار چنين حركتي را از سوي ايران ندارد، با احساس خطر و به بهانه ايجاد امنيت در خليج‌فارس و باز نگه داشتن تنگه هرمز، تعداد زيادي رزمناو به منطقه اعزام مي‌دارد. به‌دنبال آن«ريگان» ریيس‌جمهوري وقت آمريكا در اجلاس سران 7 كشور صنعتي از اين كشورها مي‌خواهد كه در خليج‌فارس حضور نظامي داشته باشند.
با موضع‌گيري قاطعانه مسئولان ايران و اعزام نيرو به خليج‌فارس، ايجاد پايگاه در جزاير ابوموسي و استقرار موشك‌هاي ساحل به درياي كرم ابريشم، اين توطئه مؤثر نمي‌افتد. رژيم عراق در پي شرارت‌ها و ناامن ساختن خليج‌فارس و به‌منظور برانگيختن جنجال تبليغاتي و عمليات رواني، هر روز اعلام ميكند كه چند هدف سطحي بزرگ را در خليج‌فارس منهدم كرده است. بيشتر اين ادعاها توسط بيمه لويز لندن تكذيب مي‌شود.
با تلاش شبانه‌روزي نيروي دريايي جمهوري اسلامي ايران، نفتكشها و كشتي‌هاي بازرگاني به بنادر و ترمينال‌هاي ايران تردد ميكنند و حملات كور رژيم عراق وقفه‌اي جدي در تردد كشتي‌ها ايجاد نمي‌كند. عربستان و كويت از صدام مي‌خواهند كه از پايگاه‌ها و امكانات آن‌ها براي ضربه زدن به ايران استفاده كند. ارتجاع عرب نيز در آتش خودافروخته گرفتار مي‌آيد. تعداد زيادي از نفتكشها از بارگيري در بنادر آن‌ها سر باز مي‌زنند. نرخ بيمه كشتي‌ها 50 درصد افزايش مي‌يابد. رسانه‌هاي گروهي جهان اعلام مي‌دارند كه جمهوري اسلامي ايران با اجراي برنامه سنجيده و اتخاذ سياست مدبرانه، صدام و هم‌پيمانان او را با مشكل جدي روبرو ساخته است و تسليحات اهدايي و حتي حضور آمريكا و متحدانش نتوانسته گره‌اي از او باز گشايد. در بحبوحه ناامني خليج‌فارس، خلبانان عراقي به‌طور اشتباهي با شليك دو موشك، ناو استارك آمريكا را هدف قرار مي‌دهند كه موجب كشته شدن 37 آمريكايي مي‌شود.
رژيم عراق بلافاصله رسماً از آمريكا عذرخواهي ميكند و متعهد مي‌شود كه خسارت ناشي از اين حمله را به آمريكا بپردازد. دولت كويت پس از ماه‌ها مذاكره تن به بزرگ‌ترين ذلت مي‌دهد و از آمريكا تقاضا ميكند كه پرچم خود را براي درامان ماندن از حمله ايران بر فراز نفت‌كش‌هاي كويتي نصب نمايد. اين اقدام كويت با استقبال چند كشور حوزه‌خليج فارس مواجه مي‌شود. به‌دنبال حمايت آمريكا از كويت و نصب پرچم آمريكا بر فراز نفت‌كش‌هاي كويتي، مسئولان ايراني اعلام ميكنند كه اگر ايران در زدن كشتي‌هاي كويت ترديد كند، در هدف قرار دادن كشتي‌هاي آمريكا ترديد نخواهد كرد. براي اولين‌بار دو نفتكش از يازده نفتكش كويت به نام‌هاي بريجستون و تگزالو در حالي‌كه توسط رزم ناوهاي آمريكا اسكورت مي‌شوند، پس از عبور از تنگه هرمز با مين برخورد ميكنند و آسيب مي‌بينند.
سال‌شمار جنگ نفت‌کش‌ها:
پنج شنبه ۹ خرداد ۱۳۵۹ و۳۰ می ۱۹۸۱:
درسال ۱۹۸۱ عراق در مرحله اول به کشتی‌های غیرنظامی ایران که وظیفه واردات کالاهای نظامی را پشتیبانی جنگ فراهم می‌کردند حمله هوایی کرد. در مرحله بعد این حملات کلیه کشتی‌های تجاری ایران را نیز شامل شد. عراق حملاتش را با کمک جنگنده‌های داسو میراژ اف۱، میکویان گورویچ میگ-۲۳ و هلی‌کوپتر سوپرفرلون که مجهز به موشک‌های اگزوست بودند انجام می‌داد. این سلسله حملات تا سال ۱۹۸۳ ادامه پیدا کرد. ایران در این مدت اقدام خاصی برای مقابله با این حملات انجام نداد.
نفت‌کش اطلس اولین نفت‌کش خارجی بود که در این جنگ آسیب دید. این نفت‌کش که متعلق به ترکیه بود، در ۳۰ می ۱۹۸۲ در حال صادرات نفت ایران بود که در خلیج‌فارس توسط هواپیماهای عراق بمباران شد. در تاریخ ۱۸ دسامبر ۱۹۸۲ نفت‌کش یونانی اسکپمانت در حالی‌که در حال صادرات نفت ایران بود مورد حمله یک عدد موشک اگزوست عراق قرار گرفت و آسیب جدی دید. آسیب‌دیدگی به‌حدی بود که کشتی از ادامه سرویس‌دهی بازماند و کشتی غیرقابل استفاده گردید. از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ مجموعاً ۴۸ کشتی تجاری مورد حمله قرار گرفت.
جمعه ٢٠ مهر ١٣٦٣ ١٦ محرم ١٤٠٥ ١٢ اکتبر ١٩٨٤:
جنگ نفت‌کش‌ها در سال ۱۹۸۴ به مرحله جدیدی گام نهاد. عراق با خریداری ۵ فروند هواپیماهای داسو سوپراتاندارد برد حملات خود را افزایش داد. در این سال جنگنده‌های عراق با حمله به تأسيسات نفتی جزیره خارک و نفت‌کش‌های موجود در اسکله آن، صادرات نفت ایران را با خطر مواجه ساختند. به تلافی این حمله نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران با کمک موشک‌های هوا به سطح از نوع کا-اچ-۲۵ و ای‌جی‌ام-۶۵ ماوریک شروع به حمله به کشتی‌های کوچک عراقی كرد. این موشک‌ها که برای اهداف زمینی استفاده می‌شدند، نمی‌توانستند آسیب جدی به کشتی‌ها وارد آورند. ولی دستاورد مهم‌تری که ایران از این حملات بدست آورد، ایجاد رعب و وحشت نزد ناوگان کشتی‌های عراق و سلب امنیت و آرامش از آن‌ها بود. نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز نفت‌کش‌های حامل نفت عراق را که تحت پرچم کویت اقدام به صادرات نفت این کشور می‌کردند مورد حمله قرار داد. ایران به دو دلیل مهم این کا را انجام داد؛ اول به این خاطر که این مسیر تنها مسیری بود که هنوز ایران می‌توانست در مقابل حملات دریایی عراق مقابله به‌‌مثل کند(دو مسیر دیگر صادرات نفت عراق از طريق ترکیه و عربستان سعودی بوده است.) دوم به این خاطر که می‌توانست از این طریق کویت و عربستان سعودی را تحت فشار قرار دهد تا از کمک‌های فراوان مالی، نظامی و تجاری خود به عراق دست بردارند. ایران برای درامان ماندن نفت‌کش‌هایش صادرات نفت خود را از جزیره لارک در تنگه هرمز ادامه داد. با این اقدام، خلل چندانی به صادرات نفت ایران وارد نشد و از افزایش شدید قیمت جهانی نفت جلوگیری بعمل آمد.
در ۵ ژانویه ۱۹۸۴ عربستان سعودی در جهت فشار بر ایران برای پایان دادن به عملیات‌های نظامی‌اش در خلیج‌فارس، یک فروند جنگنده اف-۴ فانتوم را به خلبانی همایون حکمتی و کمک‌خلبانی سیروس کریمی در خلیج‌فارس توسط یک فروند جنگنده اف-۱۵ ایگل منهدم ساخت. بعد از این حمله، ایران یک نفت‌کش کویتی را در نزدیکی سواحل قطر مورد حمله هوایی قرار داد. عربستان نیز به جنگنده‌های عراقی اجازه داد که بتوانند در طول نوار ساحلی این کشور به پرواز درآیند و سپس به سمت شمال و کشتی‌های هدف حمله کنند. تنها در سال ۱۹۸۴، ۷۱ کشتی تجاری مورد حمله قرار گرفتند.
۱۹۸۵-۱۹۸۶، هجری شمسی۱۳۶۴:
بعد از سال ۱۹۸۴ عراق تلاش کرد ایران را اغوا کند که در جهت فشار به عراق و متحدان منطقه‌ای‌اش تنگه هرمز را مسدود سازد. هدف عراق از اجرای این نقشه، قطع کامل صادرات نفت از خلیج‌فارس و مداخله مستقیم نظامی کشورهای غربی واردکننده نفت از این منطقه بر ضد ایران بوده است. در نهایت تهران اعلام داشت: اگر ما از صادرات نفت محروم شویم تمامی خلیج‌فارس محروم خواهند شد.
تهدید به بستن تنگه هرمز، ایران را در مقابل جامعه بین‌المللی و کشورهای منطقه قرار داد. به‌دنبال این هشدار ناوگان‌های آمریکا و ناتو برگشت‌زنی خود در آب‌های منطقه افزودند. یک ماه بعد شش کشور عضو شورای همکاری خلیج‌فارس در نامه‌ای به رییس شورای امنیت، تجاوز ایران به آزادی کشتیرانی را تهدید علیه ثبات و امنیت منطقه و خطر جدی نسبت به صلح و امنیت بین‌المللی دانسته و خواستار تشکیل جلسه فوری شورا شدند. شورای امنیت نیز با تصویب طرح قطع‌نامه پیشنهادی شش کشور شورای همکاری در قالب قطع‌نامه ۵۲۲ حمله به کشتی‌های تجاری را محکوم کرد و به‌طور تلویحی ایران را مسئول این حملات و ادامه جنگ دانست.
نیروی دریایی سپاه پاسداران در سال ۱۹۸۶ تصمیم به اجرای بلوکه کردن تنگه هرمز برای عبور هر نوع کشتی خارجی را گرفت. این نیرو زمانی‌که قصد اجرای این عملیات داشت، در آخرین لحظات قبل از حمله به اولین هدف خود، ناوچه یواس‌اس استارک، با دستور مستقیم امام‌خمینی از این کار منع شد. به‌دلیل گسترش روزافزون برد عملیاتی هواپیماهای پیشرفته اهدایی به عراق، ایران از سال ۱۹۸۶ تصمیم به ایجاد یک خط لوله نفت گرفت که نقت خلیج‌فارس را به بندرعباس منتقل کند و کشتی‌های نفت‌کش بتوانند از این بندر که خارج از محدوده عملیات عراق بود نفت را بارگیری کنند. این پروژه ۳ سال طول کشید و ایران نتوانست در زمان جنگ از آن بهره‌برداری کند.
نیروی دریایی سپاه با طرح‌ریزی و انجام عملیات کربلای۳ در تاریخ ۱۱ مهر ۱۳۶۵ توانست بخش اعظم پایانه‌های نفتی البکر و العمیه عراق را نابود سازد و صادرات نفت عراق را با مشکل روبرو کند. در تاریخ ۱۴ فوریه ۱۹۸۵ نفت‌کش لیبیایی نپتونیا در حال صادرات نفت ایران مورد اصابت موشک اگزوست عراق قرار گرفت و موتورخانه‌اش منفجر شد. این نفت‌کش ۳ روز بعد در دریا غرق شد. این نفت‌کش اولین کشتی غرق‌شده در این نبرد به‌شمار می‌رود.
چهار شنبه 31 تیر 1366 ذیقعده 1407 22 ژوئیه 1987:
در این سال ایران با خرید موشک خشکی به دریا ضدکشتی کرم ابریشم توانست دامنه حملات خود را به کشتی‌های جنگی عراق نیز گسترش دهد. به‌دنبال به‌کارگیری این موشک از جانب ایران، کویت از آمریکا درخواست کرد تا از نفت‌کش‌های آن کشور در مقابل حملات احتمالی ناوهای جنگی ایران محافظت نماید. آمریکا در ابتدا از پذیرش این درخواست سرباز زد. اما وقتی پافشاری کویت را در این کار، با پیشنهاد این کار از جانب کویت به شوروی مشاهده کرد، با اسکورت نفت‌کش‌های کویتی تحت پرچم آمریکا موافقت کرد. آمریکا این کار را به جهت جلوگیری از نفوذ شوروی در منطقه خلیج‌فارس انجام داد.
در ۱۷ می ۱۹۸۷ یک فروند جنگنده داسو میراژ اف۱عراق ناو یواس‌اس استارک آمریکا را با دو فروند موشک اگزوست مورد حمله قرار داد و موجب کشته شدن ۳۷ نظامی آمریکایی گردید. شواهد از اشتباه نیروی هوایی عراق در شناسایی ملیت این ناو خبر می‌دهند. ایران در اکتبر ۱۹۸۷ موفق شد توسط موشک‌های کرم ابریشم پایانه نفتی البکر را منهدم کند و صادرات نفت عراق را از این اسکله متوقف سازد.
در ۳ ژوئیه ۱۹۸۸ ناو یواس‌اس وینسنس آمریکا هواپیمای ایرباس آ-۳۰۰ مسافربری ایران به شماره پروازی ۶۵۵ ایران ایر را مورد اصابت دو فروند موشک ریم-۶۴ استاندارد قرار داد و منهدم کرد. در این حادثه ۲۹۰ نفر مسافر جان خود را از دست دادند. به تلافی این حمله ایران اقدام به مین‌گذاری وسیع دریایی در خلیج‌فارس نمود. بر اثر این اقدام چندین کشتی نظامی و تجاری متعلق به کشورهای حامی عراق و از جمله آمریکا آسیب دیدند. آمریکا به تلافی این مین‌گذاری چندین عملیات دریایی علیه کشتی‌های جنگی و سکوهای نفتی ایران انجام داد. آمریکا در این حملات توسط هواپیماهای ای-۶ اینترودر از بمب‌های خوشه‌ای علیه کشتی‌ها و قایق‌های تندروی ایرانی استفاده می‌کرد. در این سال خلیج‌فارس از هر زمان دیگر حساس‌تر شده بود. حداقل ۱۰ ناوگان دریایی کشورهای غربی و ۸ ناوگان دریایی کشورهای منطقه در خلیج‌فارس و تنگه هرمز حضور داشتند و سعی در تأمین امنیت نفت‌کش‌های کشورهای متبوع‌شان داشتند.