محسن در یکی از روزهای زیبای سال 1338 در جمع گرم و صمیمی خانواده دین‌شعاری به‌دنیا آمد، روزهای پرنشاط کودکی را زیر سایه تعالیم پدر و مادر گرامی و در پناه تعالیم دین اسلام گذراند. او از همان اوایل نوجوانی علاقه عجیبی به اهل‌بیت(ع) داشت و در 13 یا 14 سالگی بود که هیئتی به‌نام شهدای کربلا تأسیس نمود و خود به تنهایی مسئولیت آن را برعهده گرفت. با شروع امواج خروشان انقلاب به صف مجاهدین راه حق پیوست و همواره در تظاهرات‌های سال 1357 حضوری فعال داشت در همان ایام به همراه برادرش به خدمت در پزشکی قانونی پرداخت و مدت 6 ماه به صورت شبانه‌روزی در کار جابجایی و تحویل اجساد مطهر شهدا شرکت داشت.
محسن جزء اولین سربازانی بود که به فرمان امام‌خمینی(ره) به پادگان‌ها برگشتند و خودشان را معرفی کردند او همواره فریضه مقدس امر‌به‌معروف و نهی‌ازمنکر را انجام می‌داد و برای سربازان پادگان به خصوص آن‌هایی که در انجام فرایض تعلل می‌کردند برنامه شناخت ایدئولوژی گذاشته بود. او حدود 5/1 سال در سال‌های 57 و 1358 خدمت مقدس سربازی را انجام داد و پس از آن در سال 1360 به خیل سبزپوشان سپاهی پیوست. با شروع جنگ تحمیلی عاشقانه به جبهه‌های نبرد شتافت و به‌عنوان مسئول گردان تخریب لشگر27 محمدرسول‌الله(ص) مشغول به خدمت شد و در سال 1363 به سفر حج رفت. عملیات‌های طریق‌القدس و کربلای1 یادآور دلاوری‌ها و رشادت‌های خالصانه او در راه دفاع از میهن است زمانی‌که قرار بود برای بار دوم به سفر حج مشرف شود به خاطر مسئولیت‌هایی که در جبهه داشت از تشرف به حج منصرف شد اما در همان سال در روز پانزدهم مردادماه سال 1366 درست مصادف با روز عید قربان به مسلخ عشق رفت و اسماعیل‌وار جان خویش را در حین خنثی‌سازی مین ضدتانک در قربانگاه سردشت فدای معبود ساخت و نام خویش را برای همیشه در قلب تاریخ زنده نگه داشت مزار مطهر او در قطعه 29 بهشت‌زهرا تهران قرار دارد.
وصیت‌نامه شهید حاج‌محسن دین‌شعاری:
بسم رب الشهدا و الصدیقین
السلام علیک یا اباعبدالله و علی‌الارواح التی حلت بفنائک علیک منی سلام‌الله ابداً ما بقیت و بقی‌الیل و النهار و لا جعله‌الله آخر‌العهد منی لزیارتکم، السلام علی‌الحسین و علی علی‌بن‌الحسین و .......
با سلام و درود به رهبرکبیر انقلاب اسلامی ایران و تمامی شهدای اسلام و امت شهیدپرور ایران و با سلام به خانواده محترم و درود و رحمت به روح پدر و مادرم. شهادت یعنی انتقال یافتن از زندگی مادی به زندگی معنوی و الهی و شهادت در مکتب اسلام یک مسأله انتخابی است که انسان کامل با تمام آگاهی آن را انتخاب می‌کند و با شهادت خویش شمع راه انسان‌های پاک و نورانی می‌شود و من با انتخاب آگاهانه راه شهیدان را تا رسیدن به ساحل سعادت ادامه خواهم داد. نظر به این‌که اگر لیاقت شهادت داشته باشم بنابراین من راهم را انتخاب کردم امیدوارم که شما هم خط مرا(ولایت فقیه و برگزیدن راه شهادت) را انتخاب کنید.
برادران در زمانی‌که اسلام در خطر است همان‌طوری‌که امام عزیز قلب تپنده امت فرمود: به کسانی‌که توانایی داشته باشند واجب می‌شود که برای پاسداری از حریم اسلام و قرآن به مقابله با دشمن برخیزند و مواظب باشید که این جنایتکاران هر روز برای نابودی جمهوری اسلامی ایران نقشه می‌کشند اما شما همان‌طوری‌که تا به حال نقشه آن‌ها را با اتکال به الله نقش برآب کردید حالا هم هوشیار باشید که ان‌شاء‌الله کاری از دستشان ساخته نیست اما نگذارید ریشه بگیرند و چند جمله از جملات گهربار امام امت و مسئولین کشور که می‌فرمایند: فراموش نکنیم که در جنگ با آمریکا هستیم و ما متکی به خدا هستیم و با اتکال به خدا از هیچ ابرقدرتی ترسی نداریم و ما مثل امام حسین(ع) در جنگ وارد می‌شویم و مثل حسین(ع) باید به شهادت برسیم و تا آن‌جایی در خاک عراق پیش می‌رویم که خواسته‌هایمان را بگیریم و هرگز زیر بار ذلت نخواهیم رفت. هیهات من‌الذله.
در آخر از رزمندگان می‌خواهم که جبهه را گرم نگاه داشته و گوش به فرمان رهبر و تا آخرین نفس استقامت کنید که الان استقامت لازم است.
در آخر وصایای شخصی من..... وسایل ارتباط نظامی من از قبیل لباس و غیره را بعد از شهادتم کسی استفاده کند در غیر این صورت به مراکز سپاه تحویل دهید مقدار پولی هست برای کفن و دفن که ان‌شاء‌الله لازم نمی‌شود چون آرزویم این است که در صحنه نبرد تکه‌تکه شوم تا در روز قیامت در پیش سالار شهیدان اباعبدالله و سایر شهدا سرافکنده نباشم..... در مراسم عزاداری من روضه بی‌بی حضرت زهرا(س) خوانده شود چون من از داشتن مادر و پدر محروم بوده‌ام در آخر از همه خواهران و برادران و آشنایان می‌خواهم که اگر از من بدی دیده‌اند حلال کنند برادران از استغفار و دعا دور نشوید(دعای کمیل و نماز جمعه) که بهترین درمان برای تمکین دردها است..... امام را تنها نگذارید که او حسین زمان است و هرکس او را تنها گذاشته امام زمان را تنها گذاشته است.....