به سال 1340 ه.ش در مشهد، در خانوادهای مذهبی و دوستدار اهل بیت عصمت و طهارت(علیهمالسلام) متولد شد. پدرش كه از كسبه متعهد بهشمار میرود، در دوران ستمشاهی و اختناق، با علما و روحانیون مبارز، از جمله "حضرت آیتالله خامنهای"(مدظلهالعالی) و شهیدان "هاشمینژاد" و "كامیاب" ارتباط داشت؛ وی كه برای تربیت فرزندش اهمیت زیادی قائل بود، محمود را همراه خود به مجالس و محافل مذهبی و نماز جماعت میبرد و از این راه، او را با مكتب اهل بیت و تعالیم انسانساز اسلام آشنا كرد.
محمود كاوه، دوران تحصیلات ابتدایی خود را در چنین شرایطی سپری كرد. از آنجا كه آرزوی قلبی پدرش به هنگام تولد محمود این بود كه وی را در سلك صالحان و پیروان واقعی مكتب اسلام قرار دهد، محمود با علاقه قلبی و تشویق پدر، وارد حوزه علمیه شد و همزمان، تحصیلات دوران راهنمایی و دبیرستان را نیز ادامه داد.
با اوجگیری انقلاب، او كه جوانی با نشاط، فعال و مذهبی بود، با شركت در محافل درس مساجد جوادالائمه و امام حسن مجتبی(علیهماالسلام) كه در آن زمان از مراكز تجمع نیروهای مبارز مشهد بود، از هدایتها و تعالیم حضرت آیتالله خامنهای(مدظلهالعالی) بهرههای فراوانی برد. وی رهتوشههای همین تعالیم را با خود به محیط دبیرستان و میان دانشآموزان منتقل مینمود، تا آنجا كه در دبیرستان بهعنوان محور مبارزه شناخته گردید. محمود با علاقه وافر، به پخش اعلامیههای حضرت امام خمینی(قدس سره) همت گماشت و فعالانه در راهپیماییها و درگیریهای زمان انقلاب، شركت مینمود.
فعالیتهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی
با پیروزی انقلاب اسلامی، كاوه جزو اولین عناصر مؤمن و متعهدی بود كه به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شهر مقدس مشهد پیوست. پس از گذراندن یك دوره آموزش شش ماهه چریكی، به آموزش نظامی برادران سپاه و بسیج پرداخت. پس از آن، بهمنظور حفاظت از بیت شریف حضرت امام خمینی، طی مأموریتی شش ماهه به تهران عزیمت كرد.
با شروع جنگ تحمیلی، به همراه تعدادی از نیروهای خراسان به جبهههای جنوب اعزام شد و لیكن مدتی بعد به علت نیاز شدیدی كه پادگان به مربی داشت، او را برای آمادهسازی و آموزش نیروها به مشهد فراخواندند.
كاوه در كردستان
با وجود این كه برای آموزش نیروها اهمیت زیادی قائل بود و مسئول مستقیم او تمایل نداشت وی را كه از مربیان دلسوز و قوی محسوب میشد به جبهه اعزام نماید، اما روح پرتلاطم محمود به دنبال فرصتی بود تا رو در روی دشمن قرار گیرد و در صحنههای كارزار، از انقلاب و ارزشای آن بهصورت عملی دفاع نماید. بنابراین در اولین فرصت رضایت فرمانده پادگان را جلب نمود و با شور و شوقی وافر به دیار كردستان، كه در آن زمان با توطئه گروهكها و عناصر ضد انقلاب دستخوش درگیری و آشوب شده بود، عزیمت كرد.
محمود كه به همراه تعدادی از برادران پاسدار، جهت آزادسازی شهر بوكان وارد كردستان شده بود، به دلیل لیاقتها و مهارتهایی كه داشت، در همان ابتدا بهعنوان فرمانده گروهی دوازده نفره انتخاب شد.
كاوه در منطقه كردستان برای مبارزه با ضد انقلاب كه از حمایتهای خارجی برخوردار بود و با انجام جنایاتی هولناك، توطئه شوم جدایی این منطقه از میهن اسلامی را در ذهن میپروراند، شب و روز نداشت و به دلیل تلاش بسیار زیاد، جدیت و پشتكار، شجاعت و همچنین روحیه شجاعتطلبی كه داشت، پس از مدت كوتاهی، به سمت فرماندهی عملیات سپاه سقز منصوب شد. در این زمان در عین ناباوری همگان، همراه تعداد كمی نیرو و با شهامتی وصفناپذیر، عملیات آزادسازی منطقه مرزی بسطام را طرحریزی و 45 كیلومتر جاده مرزی را طی یك مرحله و در عرض بیست و چهار ساعت، آن هم در قلب منطقه تحت نفوذ ضد انقلاب، آزاد نمود.
ضد انقلاب كه با برخورداری از سلاح، امكانات و نیروهای رزمی فراوان، عرصه را بر نیروهای نظامی و انتظامی تنگ كرده بود و جنایات فجیعی را در كردستان مرتكب میشد، با ورود جوانان دلیر و متعهدی چون محمود كاوه به صحنه نبرد، به این نتیجه رسید كه ماندن در كردستان و مقاومت برایش سنگین تمام خواهد شد. كاوه و همرزمانش با عملیاتهای پیدرپی، آنچنان مزدوران استكبار را در منطقه منفعل و مستأصل نمودند كه ضد انقلاب در اوج استیصال و درماندگی، برای زنده یا مرده كاوه جایزه تعیین كرد.
نقش كاوه در تیپ ویژه شهدا
به دنبال عملیات سرنوشتساز نیروهای سپاه در محورهای مختلف كردستان و همزمان با تشكیل تیپ ویژه شهدا، كه فرماندهی آن برعهده شهید "ناصر كاظمی" بود، كاوه بهعنوان فرمانده عملیات تیپ انتخاب شد. هنوز مدت كوتاهی از فعالیت محمود در این مسئولیت، كه با آزادسازی بسیاری از مناطق كردستان همراه بود، نگذشته بود كه آوازه تیپ ویژه شهدا آنچنان ضد انقلاب را متحیر ساخت كه بكلی روحیه خود را از دست داد تا آنجا كه در مقابل هر یورش رزمندگان اسلام فرار را بر قرار ترجیح میداد و میدانست كه مقاومت در مقابل این یگان، جز خسارت و نابودی ثمری نخواهد داشت.
آزادسازی سد بوكان و جاده 47 كیلومتری آن، آزادسازی جاده صائین دژ به تكاب، پاكسازی منطقه كیله و آشنوزنگ، آزادسازی محور استراتژیك پیرانشهر به سردشت، كه بهعنوان مركزیت و نقطه ثقل ضد انقلاب بهشمار میآمد و منجر به انهدام مركز رادیویی آنها و فتح ارتفاعات مهم مرزی منطقه آلواتان و آزادسازی زندان دولهتو و هلاكت بیش از 750 نفر از ضد انقلاب گردید، از جمله نبردهای تهاجمی بود كه توسط محمود كاوه و همرزمانش در تیپ ویژه شهدا طرحریزی و اجرا گردید. تعداد عملیاتی كه كاوه علیه ضد انقلاب فرماندهی كرده، آنقدر زیاد است كه ذكر نام تمامی آنها در این مختصر میسر نیست.
پس از شهادت سرداران رشید اسلام "ناصر كاظمی"، "محمد گنجیزاده" و "محمد بروجردی"، در خرداد 1362، كاوه رسماً به فرماندهی تیپ منصوب گردید. محمود در سمت فرماندهی نیز با تلاشی همه جانبه برای آموزش، سازماندهی و آمادهسازی نیروها از هیچ كوششی دریغ نمیورزید.
بنابه صلاحدید فرماندهی محترم سپاه در تاریخ 29/4/1362، تیپ ویژه شهدا مأموریت یافت تا در عملیات برون مرزی "والفجر2"، كه در منطقه "حاج عمران" انجام پذیرفت، شركت نماید. در این عملیات، كاوه با فرماندهی صحیح، اهداف از پیش تعیین شده از جمله ارتفاعات2519 را با موفقیت به تصرف درآورد.
همزمان با عملیات "والفجر4"، مأموریت پاكسازی محور سردشت از لوث وجود ضد انقلاب (دموكراتها و منافقین) به تیپ ویژه شهدا واگذار شد. رزمندگان غیور و سلحشور تیپ، ضمن تسلط بر ارتفاعات مرزی كوه سیر، قوری، تالشور روستای اسلام آباد، مركز رادیویی منافقین و مقر دموكراتها را تصرف كردند.
تیپ ویژه شهدا به فرماندهی محمود كاوه در سال 63 در عملیات "بدر" همراه با سایر یگانهای سپاه با دشمن تا دندان مسلح جنگید و در تاریخ 23/4/64 در عملیات "قادر" (همراه با یگانهایی از ارتش جمهوری اسلامی) در جبهه شمالی "سیدكان" عراق، باعث برهم زدن آرایش نظامی دشمن گردید. همچنین در منطقه عملیاتی "والفجر 9"، كه در منطقه "چوراته" عراق انجام گرفت، در انهدام قوای دشمن و آزادسازی بخشی از خاك آنان نقش مؤثری داشت.
ویژگیهای اخلاقی
صفات ارزنده و ویژگیهای ایمانی باعث شد كه محمود تمام وجود خود را وقف انقلاب كند. با اهمیتی كه كردستان برای نظام نوپای اسلامی داشت، خود را "فرزند كردستان" معرفی كرد.
روحیه والا و انساندوستی او به قدری در اطرافیان اثر گذاشته بود كه با وجود تبلیغات سوء دشمنان و ایجاد جو مسموم علیه او و یگان تحت امرش، هنگامی كه به درجه رفیع شهادت نائل آمد، مردم مهاباد با پای برهنه در تشیع پیكر پاك و مطهرش بر سر و سینه میزدند، اشك میریختند و ضد انقلاب را نفرین میكردند.
او با الهام از سخن خداوند در قرآن، كه در وصف مؤمنان میفرماید :«اشداء علی الكفار و رحماء بینهم» در قلب مردم و نیروها جای گرفته بود، چرا كه هیچ انگیزهای جز خدمت به انقلاب و احیای ارزشهای الهی نداشت.
كاوه در عین حال كه تمام اوقات شبانهروزش را برای مبارزه بهكار میبست، از پرداختن به تكالیف دینی و انجام مستحبات نیز غافل نبود. او از مروجین قرآن كریم بود و با عشق خالصانه به اسلام و مكتب، آیات جهاد را تلاوت میكرد و در صحنه جنگ و مقاتله با دشمنان آن را در عمل تفسیر مینمود.
روحیه اطاعتپذیری و ولایتمداری، هوش سرشار، چابكی در عملیاتها، مسلح بودن به سلاح تقوا و اخلاق حسنه، شجاعت و بیباكی، ساده زیستی و صمیمیت با نیروها از جمله ویژگیهای شخصیتی آن شهید والامقام است.
با اینکه در مقابله با ضد انقلاب، سازشناپذیر، جسور و با شهامت بود، اما با نیروهای تحت امر خود برخوردی بسیار متواضعانه و توأم با صفا و صمیمیت داشت؛ تواضع او سبب شده بود كه محبوبیت خاصی در بین نیروها كسب نماید، تا آنجا كه بر قلب نیروهای بسیجی و سپاهی فرماندهی میكرد. او مصداق بارز تلفیق "محبت" و "قاطعیت" در امر فرماندهی نظامی بود.
روزی یكی از نزدیكان وی به منطقه آمده بود، یكی از برادران تقاضا كرد كه كار مناسبی به او محول كند، شهید كاوه پاسخ داد :«همه بسیجیها فامیل من هستند.»
در بعد جسمانی، هیچگاه از ورزش غافل نمیشد. با تشویق نیروها و حضور در مسابقات ورزشی، آمادگی رزمی آنها را بالا میبرد. همواره برای تشویق بچهها میگفت :«موفقیتهای من در كوههای كردستان، مدیون ورزش است» او چریكی زبده بود كه در عمل و جنگ، چریك شده بود نه با آموزش دیدن درسهای تئوری.
كاوه همیشه راهگشای عملیات بود؛ هرجا كه كار گره میخورد حضور او كارگشا بود و هركجا كه از عزم و اراده رزمندگان كاسته میشد، اراده پولادین او به همگان روحیهای تازه میبخشید.
همیشه برای اینكه بتواند عملیات را بهتر هدایت كند، پیشاپیش رزمندگان حركت میكرد.
با اینكه بارها در صحنههای عملیاتی مجروح شده بود، ولی همیشه قبل از بهبودی به منطقه بازمیگشت. حتی در برخی مواقع، نیروها او را با سر و بدن باندپیچی شده میدیدند كه در میانشان حاضر میشد و آماده پذیرش مأموریت و اجرای عملیات بود.
سرتیپ شهید "حسن آبشناسان"، فرمانده لشگر23 نوهد، میگفت: «اگر در دنیا یك چریك پاكباخته و دلباخته به اسلام و حضرت امام (قدس سره) وجود داشته باشد، محمود كاوه است و هر رزمندهای كه بخواهد خوب پخته و آبدیده شود، باید به تیپ ویژه شهدا، پیش او برود.»
محمود دارای فضایل اخلاقی ویژهای بود. وی انجام كار خالصانه و بیریا را سرلوحه زندگی خود قرار داده بود. عموماً كم سخن میگفت و بیشتر عمل میكرد.
همواره سعی میكرد وحدت ارتش و سپاه حفظ شود، نیروهای ارتش نیز این را خوب میدانستند. این خصال و روحیات فرماندهی محمود، تیپ ویژه شهدا را به آنجایی رساند كه مقام معظم رهبری درباره این یگان و شهید كاوه میفرمایند: «تیپ ویژه شهدا، كه فرماندهیاش را ایشان برعهده داشتند، یكی از واحدهای كارآمد ما محسوب میشد. او در عملیات گوناگون شركت داشت و كارآزموده میدان جنگ شده بود. از لحاظ نظم، اداره واحد، مدیریت قوی، دوستی و رفاقت با عناصر لشگر، از لحاظ معنوی، اخلاق، ادب، تربیت، توجه و ذكر، یك انسان جوان اما برجسته بود.
این جوان (شهید كاوه) جزو عناصر كم نظیری بود كه او را درصدد خودسازی یافتم، حقیقتاً اهل خودسازی بود، هم خودسازی معنوی و اخلاقی و تقوایی و هم خودسازی رزمی.»
نحوه شهادت
یازدهم شهریور ماه 1365، روح این سردار شجاع اسلام و سرباز وارسته حضرت بقیهالله الاعظم (عج) در عملیات "كربلای2"، بر بلندای قله 2519 حاج عمران به پرواز درآمد و دل صخره و كوه، یاد و خاطره شجاعتهای بینظیر او را در خود ثبت كرد. آن روز كاوه مزد جهاد را دریافت كرد و به بارگاه عز الهی فرا خوانده شد.
خصال و ویژگیهای درخشنده كاوه در تمام مدت خدمتش و در تصدی مسئولیتهای مختلف، درسی است بس بزرگ. امید است با بكارگیری آنها و آراسته شدن به آن سجایای اخلاقی، خود را برای دفاع از حریم اسلام و ارزشهای متعالی آن همواره مهیا و آماده سازیم.
ان شاءالله
قسمتی از وصیتنامه شهید محمود کاوه
بسم ربالشهداء و الصدیقین
دشمن باید بداند و این تجربه را کسب کرده باشد که هر توطئهای را که علیه انقلاب طرحریزی کند، امت بیدار و آگاه با پیروی از رهبر عزیز، آن را خنثی خواهد کرد. آینده جنگ هم کاملاً روشن است که پیروزی نصیب رزمندگان اسلام خواهد شد و هیچگاه ما نخواهیم گذاشت که خون شهیدانمان هدر رود. اگر امروز به انقلاب ما خدشه وارد شود، بدانید که به مسلمانهای جهان خدشه وارد شده است و اگر به انقلاب ما رونق داده شود، آنها پیروز شدهاند.
سالشمار شهید محمود کاوه
نام خانوادگی: کاوه
نام: محمود
تاریخ تولد: اول خرداد 1340
نام پدر: محمد
نام مادر: ماه نساء
محل تولد: مشهد
محل سکونت والدین: مشهد
مشخصات همسر: فاطمه عمادالاسلامی/1342
تاریخ ازدواج: 1363
ثمره ازدواج: یک فرزند (زهرا)
تحصیلات: سوم دبیرستان
تاریخ ورود به سپاه: 15/3/1358
شماره شناسنامه: 1200 موالید
کد پاسداری: 7/0803629
درصد جانبازی: عدم مراجعه برای تعیین درصد
آخرین مسئولیت: فرمانده لشگر 55 ویژه شهدا
تاریخ شهادت: 11/6/1365 منطقه عملیاتی کربلای دو، ارتفاعات 2519
علت شهادت: اصابت ترکش به سر
مزار: مشهد ، بهشت رضا، قطعه شهدا
سوابق مسئولیتی
مربی آموزش نظامی 15/3/1358؛ 2/6/1359
مسئول محافظین بیت امام (ره) 3/6/1359؛ 3/8/1359
مربی آموزش نظامی 4/8/1359؛ 22/9/1359
مسئول عملیات سقز 23/9/1359؛ 7/12/1360
مسئول عملیات تیپ ویژه شهدا 8/12/1360؛ 31/4/1361
فرمانده تیپ ویژه شهدا 1/5/1361؛ 1/2/1365
فرمانده لشگر ویژه شهدا 2/2/1365؛ 18/6/1365
اصابت گلوله به ناحیه شکم، اسفند ماه 1361، پاکسازی روستای محمد شاه از توابع مهاباد
اصابت گلوله به ناحیه شانه چپ، مرداد ماه 1363، پاکسازی منطقه عمومی دارلک از توابع مهاباد
اصابت ترکش به ناحیه دست راست و سر، بهمن ماه 1363، منطقه عملیاتی بدر
اصابت ترکش به صورت، اسفند ماه 1364، منطقه عملیاتی والفجر
اصابت 12 ترکش نارنجک به ناحیه سر، اردیبهشت 1365، منطقه عمومی حاج عمران عراق موسوم به تک حاج عمران
سوابق آموزشی
سردار شهید محمود کاوه فقط در سال 1358 یک دوره آموزش عمومی و نیز آموزش جنگهای نامنظم را به مدت چهار ماه به همراه سه نفر دیگر از کادر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خراسان در پادگان امام علی (علیه السلام ) گذرانده است.