سردار سرتیپ پاسدار "نور علی شوشتری" در سال 1327 در روستای "سر ولایت" شهرستان نیشابور به دنیا آمد.
وی که از فرماندهان پر افتخار و یارگاران نامدار دفاع مقدس محسوب می‌شود در دوران قبل از انقلاب با ارادت ویژه‌ای که نسبت به مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای داشت و به‌طور مرتب در جلسات ایشان شرکت می‌نمود و بدین طریق با فضای مبارزه ارتباط داشت.
در دوران بعد از انقلاب و مخصوصاً در زمان دفاع مقدس نیز در عملیات‌های مختلف - خصوصاً در جبهه جنوب - حضور فعال داشت.
سردار شوشتری که افتخار همرزمی شهیدان بزرگواری همچون "شهید باکری" و "شهید برونسی" را در کارنامه زرین خود دارد در اکثر عملیات‌ها با مسئولیت‌های مختلف به‌ویژه فرماندهی محورهای عملیاتی حضوری فعال داشت که هفت‌بار جراحت شدید و تحمل رنج و درد ناشی از آن ماحصل این حضور فعال و مخلصانه بود و بدین ترتیب افتخار جانبازی را چون برگ زرین دیگری برای کتاب زندگی سراسر مجاهدت او به ارمغان آورد.
با وقوع "عملیات مرصاد" وی به توصیه مقام معظم رهبری مسئولیت این عملیات غرور آفرین را برعهده گرفت و به نقل از "شهید صیاد شیرازی" فرماندهی خوبی از خود به نمایش گذاشت تا جایی که در تماس مرحوم "حاج سید احمد خمینی" با وی و ابلاغ گزارش پیشرفت عملیات توسط آن مرحوم به امام خمینی (ره)، حضرت امام خطاب به سردار شوشتری می فرمایند: «در این دنیا که نمی‌توانم کاری بکنم. اگر آبرویی داشته باشم در آن دنیا قطعاً شما را شفاعت خواهم کرد.»
فرماندهی لشگر 5 قرارگاه نجف، قرارگاه حمزه و جانشینی فرمانده نیروی زمینی سپاه بخشی از مسئولیت‌های این فرمانده بزرگ و شهید والا مقام است. وی از اول فروردین 88 نیز با حفظ سمت، فرماندهی قرارگاه قدس زاهدان را عهده‌دار شد و موفق گردید با تلاشی پیگیر و مجاهدتی خستگی‌ناپذیر ایجاد اتحاد بین طوایف شیعه و سنی را در این استان به افتخارات خود بیفزاید.
سردار شهید نورعلی شوشتری که سال‌های متمادی منصب خادمی افتخاری بارگاه ملکوتی امام رضا علیه‌السلام را نیز عهده‌دار بود، بارها در جمع همرزمانش گفته بود: «آرزو دارم در میدان جنگ باشم و به شهادت برسم و جسم ناقابلم در راه خدا تکه تکه شود.»
اقدامات شهید در سیستان و بلوچستان
شوشتری به همبستگی میان عشایر و طوایف بلوچستان پرداخت و اقدامات فراوانی در این‌باره کرد. "ابراهیم شهریاری" یکی از همراهان او گفته است: «با توجه به حضور من در سال‌های متمادی در استان سیستان و بلوچستان در طول تاریخ انقلاب جایی ندیده بودیم که بزرگان طایفه‌ها به نظام خیانت کنند و این افراد از اقدامات سردار شوشتری در مدت حضورش در این استان استقبال بسیار خوبی کردند. بحث همایش‌های سران طوایف و عشایر که پیش آمد، هدف ایجاد وحدت در منطقه بین سران مد نظر بود تا همه دور هم جمع و توانایی هر طایفه سنجیده شود و همه این‌ها هزینه‌بر بود. سردار شوشتری در این زمینه تأکید داشت که به همان رسم و رسوم خودتان چادرهایی را برپا کنید و دور هم جمع شوید. تمام افرادی [را] که از اوایل انقلاب با یکدیگر بودند و مشکلات داشتند، حتی قصد انتقام‌گیری از یکدیگر را در سر می‌پروراندند را دور هم جمع و نصیحت کرد و از آن‌ها نسبت به یکدیگر رضایت گرفت و پس از ۲۰ سال در برخی روستاهای اطراف سراوان اختلافات خود را کنار گذاشتند و دوستی‌های جدید شکل گرفت.»
نحوه شهادت
سردار سرلشگر پاسدار شهید نورعلی شوشتری و سردار سرتیپ پاسدار رجب‌علی محمدزاده و 10 نفر از برادران شیعه و سنی در تاریخ 22 مهر 1388 در یك حادثه تروریستی توسط عوامل مزدور استكبار جهانی در شهرستان سرباز استان سیستان و بلوچستان در موقع دیدار با سران طایفه‌ها بلوچ به شهادت رسید.
قسمتی از وصیت‌نامه
دیروز از هرچه داشتیم، گذشتیم؛ امروز از هرچه بود، گذشتیم
آنجا پشت خاکریز بودیم و اینجا در پناه میز …!!
دیروز دنبال گمنامی بودیم و امروز مواظبیم ناممان گم نشود…
آنجا (جبهه) بوی ایمان می‌داد و این جا ایمانمان بو !! می‌دهد!!…
آنجا درب اطاقمان می‌نوشتیم یاحسین فرماندهی ازآن توست
الان می‌نویسیم بدون هماهنگی وارد نشوید
الهی: نصیرمان باش، تا بصیر گردیم.
بصیرمان کن تا از مسیر برنگردیم و آزادمان کن تا اسیر نگردیم…